Nedenini bilmediğim bir hüzün var içimde,ya da bilipte söyleyemediğim,söyleyip de değiştiremediğim.Aslında bloğun ne suçu var.Çok çok da resim yükletmiyor,kadronu elinden blog mu aldı,seni sınava sokup 2 yıl 5.-6.bölgede blogmu çalıştırdı.Ama insanın hükmü gücü yettiğine velhasıl blog hoşçakal.........
Nasıl yani??? Ne oldu ki şimdi???
YanıtlaSilMiray,aşağıda açıkladığım nedenle blogumu sonlandırdım,sevgiler...
Siliyi geceler olsun,,,,,,,
YanıtlaSilsimdi bana yorum atmisiniz,,,,,,
ama tiklayinca bu yaziyla karsilastim
ben size daha evvel uye olup yorum yapmistim
neden veda
anlayamadim....
?????????????
sevgilerimi yolluyorum
belki sevgide vazgecmek yazar
Cihan Hanım,mühendis olarak çalıştığım kurumda görevde yükselme sınavında 700 kişi içinde 2.olarak şube müdürü daha sonrada ilçe müdürü oldum.müdür kadrosuna geçebimek için gerekli olan 5.6.bölge şartınıda eşimden ve kızımdan ayrı yerine getirdim.Sonra bir sabah uyandığımda kanun hükmünde bir kararnameyle araştırmacı kadrosuna alındığımı (benim durumumda olan 81 ildeki tüm ilçe müdürleriyle birlikte)ve maaşımın 1500 tlye endekslendiğini öğrendim.Malesef 8 aydır bu durumda (asaleten baktığım göreve vekaleten ve yarı ücretine)yaşıyorum.Tüm bunlar 3 iyi sicilden derece ve bir yurt dışı ödülüne rağmen oluyor.Kırgın,kızgın ve yorgunum,emeklime 15 sene var,süs bitkisi gibi köşede yarı maaşına çalışmak gönlümü ruhumu ,hücrelerimi yaralıyor.Dün sizin yazınızı okuyunca içime bir ferahlık geldi,hatta seni seviyorum Cihan abla diye yazacaktım ama kendimi tuttum,yalnız bilinki sizi tanımadan seviyorum.Bu aralar gelecekten kaygılı ve mutsuzum.Kimseyi üzmek istemiyorum bu nedenle blog hayatımı sonlandırma kararı aldım,sevgiler.....
YanıtlaSilcanim benim
Silcok uzuldum,,,,kirginliginin sebebini anlamaya calistim...
yerden goge haklisin,
calisma hayatinda insallah onune cok guzellikler cikar,,
sana bunlari unutturur.
cok zor ama madolyanin diger yuzune bakmaya calis..
sagliklisin,kizin ve esin var
yalniz degilsin,,,,son zamanlarda yasadiklarimdan cikardigim sonuc :aslinda hayat buymus
ben senelerce icimde polyanacilik oynamisim:)
belki senin annen yasindayim
distan gorunusle insanin ruhu,icicok ayri,,,
inan hepimizde firtinalar esiyor
ama ,,,,,,amasi var
belki blogumda denk gelmisindir
seneler su gibi akti gectiiiiiiii
19 yasinda,bogaz ici matamatikte okuyan ,dunyalar guzeli kizimi kanserden kaybettim,,,
aciyla yasamayi ogrendim,yasadiklarimi yazsam roman olur denir ya
hakikaten roman olur:)))) cocuklarim icin saglam durmam lazim dedim,,,,,vede durdum
onlari uzmedim
diger kizim 13 sene oluyor,amerikaya unuversiteyi okumaya gitti,,,,,,vede orada kaldi
mastir,doktora derken ogretim uyesi suanda
evlendi fasli bir delikanliyla
yasmin var ,torunum 5 yasinda
buraya kadar guzel
yanimda yasli ,hasta annem var gidemiyorum 2 senedir gormuyorum
1 ayligina simdi gelicekler
hem cok gurur vericiiiii,ama dusun olen kizimin arkasindan sanki onuda kaybettim
iste boyle
2 tanede cok guzel oglusum var,,,,
basin agrimamistir insallah
bunlari sabah sabah niye yazdim bilmiyorum
ama ben soyliyim
seni kocaman seviyorum
diger
Cihan ablacığım nasıl olmuşsa olmuş ,ben burda yazdıklarınızı yanıtsız bırakmışım,siz harika bi insansıniz,annenize nasıl güzel refakat ederek uğurladığınızı dün okudum.Bende seni(müsadenizle)'kocaman ama kocaman seviyorum........
Silİçimdeki hüznü sürekli ateşleyen şeyler oluyor benim ülkemde:Benim yaşadıklarım yavaş yavaş tüm kurumlarda ,hatta özel sektörde yaşanıyor,ben veda ettikten sonra 4+4 meselesi ve bugünlerdede malesef kürtaj meselesi.Nereye varacak tüm bunların sonu.Endişeli bir bekleyiş aldı malesef hüznümün yerini:((
YanıtlaSilminikcim, nilgün hanımın blogundaki yorumundan öğrendim...sağlıkla, mutlulukla dolu, sevdiklerinle birlikte nice yaşlar diliyorum...
YanıtlaSilumarım bu arada tüm hüzünlerini kovmuş, canını acıtan şeyleri tozlu raflara terk edebilmişsindir. her şeye rağmen hayat güzel yine de... carpe diem!
ve hadi aramıza dön! :)
Sevgili Yavrukuş , Doğum günümü kutlayan içten mesajın ve güzel dileklerin için çok teşekkür ederim. Daha yeni tanışmıştık,nereye be güzelim ? Haydi dinlen de gel olur mu?Sevgiler!
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim Ruşen hanım,bloğa yazmıyorum ama elimden geldiğince sizi takip ediyorum,kimbilir sevinçli bir haberle aralayıveririm bloğun kapısını:))
YanıtlaSilSevgili Colette,ne güzel söyleyivermişsiniz dinlende gel diye ,kimbilir yukarda Ruşen hanıma da yazdığım gibi aralayıveririm kapıyı ama şimdilik sevgiler..
YanıtlaSilmutlu bayramlar... sevgiler.
YanıtlaSilSize de mutlu Bayramlar Ruşen Hanım,sevgiler....
YanıtlaSilMerhaba, az önce Cihan'ın sayfasında gördüm yazdıklarını.
YanıtlaSilHem neden blogunu bırakmak ya da ara vermek istediğini; hem de Cihancığımın ne yazdığını öğrenmek için geldim.
Cihan'dan ben de çok şey öğreniyorum.Bütün yaşadığı kötülüklere karşı, kendisi daima güzellikler yaratıyor.Bu çok önemli.Bunu aklımda tutmaya çalışıyorum hep.
Aramıza döndüğünde haberim olsun diye seni izlemeye alıyorum:)dönmezsen bırakırım yani:)
Sen ne zaman kendini dönmeye hazır istersen o zaman dön güzelciğim.Belki böylesi daha iyidir ama kendini hırpalama, ne yaparsan yap; kendini üzme,eksiltme,kırma.
Sevgilerimle.
Sevgili Ahestebeste(başka türlü ne diyeceğimi bilemedim:))),
SilKendimle ilgili,ülkemle ilgili kaygılar taşıyorum,üzülüyorum ama bunları kendi içimde tutup kimseyi endişelendirmemeye çalışıyorum.Sizin de söylediğiniz gibi belki şu an için böylesi daha iyidir.Ama bloğu bırakmaya karar verdikten sonra öyle güzel insanlarla tanışıyorumki,iyi ki bloğum varmış dedirtiyor bana....Bende size sevgilerim gönderiyorum...
Canım, merhaba.Çok sevindim senden haber aldığıma.
YanıtlaSilBazı arkadaşlarım Beste'yi, bazıları da gerçek adım Zerrin'i kullanıyor.Sen kendini nasıl daha rahat hissediyorsan onu kullanabilirsin.
Acaba ben sana nasıl hitap etmeliyim Minik Kuşum?
Güzelciğim, biraz aklı ve duyguları olan her insan emin ol seninle aynı endişeleri taşıyor.Maalesef bu yüzden de toplum olarak cinnetin eşiğindeyiz, çoğu mutsuz hatta depresif bir toplumuz.Dünyaya bakarsak da büsbütün umudumuzu kaybetmeye az kalıyor.
Ama, sebep ne olursa olsun, köşeme çekilir ağlarım tutumu, en çok bize zarar veriyor.
Acizane böyle düşünüyorum.
Hatta çoğumuz sırf bu sebeplerle blog sayesinde kendimiz gibi insanların var olduğunu görüp, yalnız olmadığımızı keşfetmenin sevincini yaşıyoruz.
Ne dersin?
Kocaman kucaklıyorum, sevgilerimle.Tekrar görüşmek dileğim.
Not:İzleyicim olduğun için teşekkür ederim.
Zerrin Hanım size bir mail attım.Umarım ulaşır.Sevgiler.....
YanıtlaSil