14 Temmuz 2010 Çarşamba

ÇOK ÜZGÜNÜM


Yaklaşık 8-9 sene önce yeni çalışmaya başladığım işyerinde nihayet müstakil bir odaya geçmiştim.Yerleşmeye çalıştığım günlerden birinde koridorda bir ağlama sesi duydum.Kısa bir tereddütten sonra kayıtsız kalamayıp koridora çıktığımda hıçkırarak ağlayan bir kadın gördüm.Birazda çekinerek yarımcı olup olamayacağımı sordum.Kadın koridorun sonunda birini beklemediği için önce şaşırdı ama sonra odama gelmeyi kabul etti....
Biz kahve içerken o ağlamayı bırakmış ,ağlama nedenini anlatmaya başlamıştı bile.Böylece başlayan tanışıklığımız o hafta içinde doğum günümü hatırlayıp minik hediye kutusuyla tekrar kahveye geldiğinde arkadaşlığa dönüşmüştü artık.Aramızda tam 10 yaş olmasına rağmen çok güzel anlaştık.Arkadaşım yıllardır evliydi.Dünya tatlısı,eşiminde benimde içtenlikle abi diye hitap ettiğimiz bir eşi vardı.Eşiyle çok güzel anlaşıyorlardı....
Yıllarca gidiş geliş yaptık.Arkadaşımın kalıtsal olarak tansiyon ,şeker vs birsürü ciddi rahatsızlığı vardı ama eşi bunları öyle güzel tolere edip öyle güzel nazını çekerdi ki gül gibi geçinip giderlerdi.Bir süre sonra ben mecburi hizmetim nedeniyle
ordan ayrıldım.O ara malesef ilişkimiz zayıfladı.Bir gördüğümde tüp bebek tedavisinde olduğunu söylemişti.İçimden keşke kendini böyle riske etmese diye düşünmüştüm..
Biraz önce eşim aradı.Yürüyüş yaparken arkadaşımın eşine rastlamış.Abimiz ona arkadaşımla ayrıldıklarını,artık arkadaşımın kahrını çekemediğini söylemiş.Hakikaten içim cızzz etti.Bu kadar güzel anlaşan bir çift nasıl olurda bunca yıl sonra boşanır.Karısı toplam 2 km olmayan yolu arabayla gidip gelebilsin diye altındaki arabayı yıllarca eşine tahsis edip kendisi dolmuşu tercih eden insan nasıl olurda artık götüremedim der bilemiyorum.Bildiğim tek şey içim sızladı.Utanmasam ağlayacağım.Sırf boşandıkları için değil.Biliyorum evlenmek kadar ayrılmakda normal.Ama arkadaşımın hayattaki en yakını eşiydi.Annesi ve babası o evlenmeden önce vefat etmişler.Eşi onun için hem anne hem baba hem kardeş hem çocuk kısaca herşeydi.Çok üzgünüm çoook.Hepiniz kendinize ve sevdiklerinize iyi bakın.

NOT:Nedense arkadaşımın durumuna en çok yetimhanede yetişip sevdiğine kavuşamayan Şeker Kızın uygun olacağını düşündüm.

6 yorum:

  1. böylesi durumlarda üzülmekten baska bir sey gelmiyor elden malesef.
    Keske yuvalar dagilmasa.
    Yinede haklarinda hayirlisi neyse, nasilsa öyle olsun.
    Aslinda ibretlik bir konu.
    Esler hayati birbirlerine kolaylastirmali.Yoksa birinden biri tükeniyor.
    Tükenen kiside giden oluyor zaten.

    YanıtlaSil
  2. Sanırım haklısınız.Eşler birbirlerini kısıtlayarak hayatlarını zorlaştırmamalı...

    YanıtlaSil
  3. Eşler birbirlerine bu derece düşkün olduklarında seneler sonra böyle olaylar olabiliyor sanırım...Umarım arkadaşınız şuan mutludur

    YanıtlaSil
  4. İşin garibi arkadaşım senelik izinde ve ben ona ulaşamadım.Oysa ayrıldığı eşini bu hafta iki kere görüp selam verdim...

    YanıtlaSil
  5. allah arkadaşına inşallah hakkında hayırlısını sunar ve mutlu olur
    çok uzun seneler sonra boşanıp daha sonra daha iyi evlilikler yapanlar var
    hayatta hiç kimse hiç bir şey garanti değil
    yola devam etmek lazım
    tabii dışardan konuşması kolay
    yaşayana sormak lazım
    arkadaşına mutluluklar diliyorum

    YanıtlaSil
  6. Teşekkür ederim fidoşummmmm

    YanıtlaSil